Renaissance van een geniaal idee: van de T2 Elektro-Bulli tot de ID. Buzz

Eddy Merckx wint voor de vierde keer de Ronde van Frankrijk, in Zweden wordt een band met de naam ABBA opgericht en in Wolfsburg rolt het eerste volledig elektrische busje van Volkswagen van de band: we schrijven het jaar 1972. Bijna niemand weet dat het vandaag vijftig jaar geleden is dat de droom van een plaatselijk uitstootvrije Bulli voor iedere dag ontstond en dat deze droom vijf decennia later werkelijkheid is geworden met de ID. Buzz¹. Een tijdreis naar de wortels …

De grondslag voor de volledig elektrische ID. Buzz, die het DNA van meerdere generaties Volkswagen Transporters in zich draagt, legde Volkswagen al meer dan vijftig jaar geleden. In 1970 riep Adolf Kalberlah het ontwikkelingsdomein ‘toekomstonderzoek’ in het leven. Dit toekomstonderzoek concipieerde de eerste elektrisch aangedreven Volkswagen. Twee jaar later presenteerde Volkswagen een elektrische transporter op basis van de T2, eerst als testvoertuig en later in kleine mate als gamma, optioneel met verschillende koetswerken.

De visie van de elektrische Bulli was geboren, maar deze was nog niet geschikt voor de praktijk. Het eerste prototype van de T2 als pick-up met open laadoppervlak woog 2,2 ton en had een 880 kilogram zware batterij met een capaciteit van 21,6 kWh aan boord. In vergelijking met de batterijsystemen van vandaag waren de batterijcellen niet alleen zwaar, maar beschikten ze ook over een aanzienlijk lagere hoeveelheid energie.

Vijftig jaar later zit er in de ID. Buzz van de eerste generatie een batterij van 500 kilogram met een energiecapaciteit van 77 kWh (netto) – het resultaat van jarenlang onderzoeks- en ontwikkelingswerk. Bovendien heeft de technologische vooruitgang ook een doorslaggevende invloed gehad op de wendbaarheid en het rijbereik, waardoor de volledig elektrische ID. Buzz nu klaar is om als massaproduct op de markt te worden gebracht.

Plaatsbesparend MEB-concept bij de ID. Buzz

Over wendbaarheid gesproken: de elektrische T2 van 1972 stond op het platform van de conventioneel aangedreven T2. Daardoor was het moeilijk de batterij in de voertuigbodem te plaatsen en werd ze op de laadbodem gemonteerd als uitneembaar onderdeel. De ID. Buzz is daarentegen gebaseerd op het modulaire platform voor elektrische voertuigen (MEB, Modularen E-Antriebsbaukasten) en beschikt over een compleet nieuwe basisarchitectuur. Dankzij deze architectuur kan het batterijpakket heel diep en plat in de zogenaamde ‘sandwichbodem’ worden gebouwd. Dit resulteert in een dieper zwaartepunt met betere rijdynamiek, dat wendbaarheid, veiligheid en een behoorlijke portie rijplezier garandeert en ook in het interieur nieuwe mogelijkheden, meer plaats en een nieuw gevoel van ruimte creëert.

Aangezien er vooraan geen motor zit en de stuurhoek daardoor extreem groot is, pakt de ID. Buzz met nog een ander voordeel uit: de draaicirkel van het elektrische busje bedraagt precies elf meter, net zoals die van een compacte Golf. Ook op de smalste plaatsen boet hij dus niet in aan rijplezier. Zo is hij perfect te gebruiken in de stad, inclusief in smalle (ondergrondse) parkeergarages.

Batterij vervangen vs. batterij opladen

Aangezien het rijbereik van de T2 Elektro-Transporter slechts ca. 85 kilometer bedroeg, werd in 1978 bij een vloottest met zeven T2’s in Berlijn een vervangsysteem voor de batterijen gehanteerd, dat voor die tijd zeer innovatief was. In vijf minuten tijd werd aan het vervangstation in het stadsdeel Tiergarten een lege batterij voor een volle ingeruild. De uren die het busje zou moeten stilstaan om de batterij te kunnen opladen, konden zo drastisch verminderd worden.

Van het principe van batterijvervanging is tegenwoordig geen sprake meer, onder meer omwille van sterk verbeterde oplaadprestaties. Neem nu de ID. Buzz: dankzij een maximaal oplaadvermogen van 170 kW aan snellaadstations duurt een oplaadbeurt van 5 tot 80 procent ongeveer een half uur.

De stroomtoelevering (links) in de T2 Elektro-Transporter was zelden nodig. De 880 kg zware batterij (rechts) was op de laadbodem gemonteerd als uitneembaar onderdeel.

Recuperatiesysteem al in de T2 aanwezig

Vooruitstrevend was Volkswagen al in de jaren 1970 op het vlak van energiemanagement. Een recuperatiesysteem dat het mogelijk maakte om kinetische terug te winnen en de batterij op te laden tijdens het remmen, was toen al in de T2 Elektro-Transporter te vinden. Wat toendertijd een technologische meesterprestatie was, wordt vandaag als vanzelfsprekend beschouwd. Voor de ID. Buzz werd deze technologie nogmaals sterk verfijnd en geoptimaliseerd. Toch is de hoofdgedachte, namelijk in een gesloten systeem energie genereren door inertie, onveranderd gebleven. Dankzij deze technologie kan het rijbereik met 20 tot 30 procent verhoogd worden.

Drastische veranderingen in vijftig jaar tijd

Tegelijkertijd zijn er ook radicale veranderingen die aan de technologische ontwikkeling te danken zijn. Wie had in 1972 al gedacht dat hij zijn Bulli zou kunnen leren automatisch te parkeren, zoals de ID. Buzz dat in 2022 perfect kan? Of dat hij via spraakbediening met hem zou kunnen praten om de ruiten niet te laten aandampen of het busje de route inclusief verwachte oplaadpauzes te laten berekenen?

Wat in 1972 met de T2 Elektro-Transporter als pionierswerk begon, is vijftig jaar later werkelijkheid geworden. In de progressieve en veelzijdige ID. Buzz smelten de belangrijkste autotrends van deze tijd samen: elektromobiliteit, intelligent netwerk van rijhulp- en informatiesystemen, technische voorwaarden voor geautomatiseerd rijden en over-the-air updates van de software. Op 9 maart vierden de ID. Buzz en de ID. Buzz Cargo hun wereldpremière, klaar voor de toekomst van de mobiliteit.

1. ID. Buzz – het voertuig wordt momenteel nog niet verkocht.

1. ) ID. Buzz – het voertuig wordt momenteel nog niet verkocht.